Δημοσιεύω το παρακάτω κείμενο
το οποίο είναι απάντηση αναγνώστριας του blog
στο θέμα
Νοσοκομείο Κρεστένων - Ένας «νεκρός» Οργανισμός σε ομηρία
_________________________________________
Η Ζωή, είπε...
κοινωνικές παροχές!
ο σημαντικότερος δείκτης ανάπτυξης μιας χώρας!!!
και αν το αντιπροσωπευτικό δείγμα παίρνονταν από το δικό μας νομό! χα!
εδώ γελάμε...
και αφού ζήσαμε το δράμα (ούτε σήριαλ του Φώσκολου να ήταν) με το που θα κτιζόταν το Νομαρχιακό νοσοκομείο και αφού υπομείναμε καρτερικά για μια περίπου 20ετία μέχρι να ολοκληρωθεί το "στολίδι" μας,
φτάνουμε στη σημερινή πραγματικότητα
και αλίμονο σε όποιον τολμήσει να αρρωστήσει...
Και καλά με το κεντρικό νοσοκομείο που από την αρχή πήγε στραβά η (υπο)λειτουργία του...
αλλά με τα άλλα του Νομού που λειτουργούσαν μια χαρά παρά τα όποια προβλήματα, κατόρθωναν να εξυπηρετούν με συνέπεια τόσο κόσμο , τι γίνεται???
Προσπαθώ να παρακολουθήσω την κατάσταση αλλά πλέον είναι αδύνατο...
Πρόσφατα ο πατέρας μου είχε μια σοβαρή περιπέτεια υγείας και δε σας κρύβω ότι μέχρι να γίνει η μεταφορά του σε εντατική μονάδα του Ρίο,
πέρασα μεγάλη ψυχική ταλαιπωρία...
και να θες να εμπιστευτείς τον τόπο σου, και να πείθεσαι από τις φιλότιμες προσπάθειες νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού,
τα πράγματα δυστυχώς είναι πολύ δύσκολα...
και για να θίξω και το χειρότερο,
μόνο μια παρα(φουσκωμένη) τσέπη μπορεί να σε βγάλει από κάποιες από τις δυσκολίες...
και φυσικά έχουμε όλοι μας (μεγάλο ) μερίδιο ευθύνης και σε αυτό...
30 Μάρτιος 2008 7:11 μμ
